Jaki rowek pod oring?

Dobór oringa (pierścienia uszczelniającego typu O-ring) do rowka wymaga uwzględnienia kilku kluczowych parametrów zarówno oringa, jak i rowka, w którym ma być zamontowany. Poniżej znajdziesz krok po kroku, jak dobrać oring do rowka:

1. Określ typ uszczelnienia

Zacznij od określenia, czy uszczelnienie ma być:

• Statyczne (brak ruchu między częściami)

• Dynamiczne (ruch tłokowy lub obrotowy)

Typ uszczelnienia wpływa na kształt rowka oraz dopuszczalny luz montażowy.

2. Zmierz rowek

Musisz znać następujące wymiary rowka:

• Średnica rowka (średnica montażowa) – to średnica wałka lub otworu, w którym osadzasz oring.

• Szerokość rowka (głębokość dla uszczelnień osiowych)

• Głębokość rowka

3. Dobierz wymiary oringa

Oringi opisuje się dwoma wymiarami:

• ID (Inner Diameter) – średnica wewnętrzna

• CS (Cross Section) – grubość przekroju

Dopasowanie oringa zależy od tego, czy pracuje on w uszczelnieniu:

• Wewnętrznym (na wałku) – wtedy ID oringa powinno być minimalnie mniejsze niż średnica rowka

• Zewnętrznym (w otworze) – wtedy ID oringa powinno być minimalnie większe niż średnica rowka

Typowe zasady:

• Ścisk osiowy (squeeze): 10–30% przekroju oringa

• Ścisk promieniowy: 10–20% przekroju (zależnie od zastosowania)

4. Sprawdź luz montażowy

Zbyt duży luz (np. między oringiem a ściankami rowka) może prowadzić do jego wydmuchania lub wycieku. Zbyt mały może utrudnić montaż i zwiększyć zużycie.

5. Dobierz materiał oringa

Na podstawie:

• Temperatury pracy

• Medium roboczego (olej, woda, paliwo, gaz itd.)

• Warunków pracy (ciśnienie, ścieranie, promieniowanie UV)

Popularne materiały:

• NBR (Nitril) – odporny na oleje, standardowy

• FPM/FKM (Viton®) – odporny na wysokie temperatury i chemikalia

• EPDM – dobry do wody i pary

• Silikon (VMQ) – elastyczny, odporny na temperaturę, ale mniej odporny mechanicznie

6. Skorzystaj z katalogu producenta

Producenci (np. Parker, Trelleborg, Dichtomatik) oferują katalogi z gotowymi tabelami dopasowania oringów do standardowych rowków wg norm:

• ISO 3601

• AS568 (USA)

• DIN 3771

Przykład (statyczne uszczelnienie w otworze):

• Średnica otworu: 30 mm

• Grubość oringa: 2,5 mm

• Średnica wewnętrzna oringa (ID): około 25 mm

• Szerokość rowka: 3,5 mm

• Głębokość rowka: ok. 2 mm (by uzyskać odpowiedni ścisk)

Rodzaj rowka pod o-ring zależy od typu uszczelnienia - statycznego lub dynamicznego.

Jeśli poszukujemy uszczelki do zastosowania statycznego, naprężenie początkowe powinno stanowić od 15 do 30%. Natomiast w przypadku zastosowania dynamicznego najlepszym rozwiązaniem będzie wybór większej głębokości rowka, a co za tym idzie, mniejszego naprężenia początkowego (zazwyczaj od 6 do 20%).

Podczas określania szerokości rowka należy wziąć pod uwagę:

• średnicę przekroju o-ringa (s)
• owalną formę powstałą po montażu
• wolną przestrzeń, która jest niezbędne do tego, by zapewnić równomierny docisk

Ważne jest, by nie dopuścić do przepełnienia rowka - o-ring powinien wypełniać go maksymalnie w 85%, pozostawiając margines miejsca na ewentualne zwiększenie objętości.

W tabeli podane są parametry rowka dla zastosowania statycznego (głębokość i szerokość):